– Eş, dost, akraba kayırmayı eleştirenlerin,
 
– Ahbap çavuş bürokrasisine tu kaka diyenlerin,
 
– ‘Diversity, equity and inclusion’ diye duyar kasanların
 
– Liyakatın, aklın, bilimin önemini vurgulayanların,
 
sosyal sermaye diye kişisel ilişkilerin iş hayatındaki rolünü övmesi, kilit role sahip veya güçlü insanları tanımanın önemine vurgu yapması ve bunu başarının formülü olarak sunması bir çelişkidir.
 
Kendin yapıyorsan bile kulağının üzerine yat, ölüyü oyna da, eğer varsa kredini kaybetme. Zannetsinler ki sen o işi iyi yapabildiğin için aldın.
 
Saklanması gereken bir durumun, matah bir şeymiş gibi sergilenmesi, üzerine bir de insanlara öğüt olarak sunulması garip.
 
Sosyallik tabii ki önemlidir ve insani bir ihtiyaçtır. İnsanlarla iyi ilişkiler geliştirmek çok kıymetlidir ve iş hayatını herkes için güzelleştirir. Ancak sosyal ilişkilerin iş hayatında avantaj sağlamak için kullanılması başka bir şeydir, karıştırmamak gerekir.
 
Ait olduğun sosyal çevre, tanıdığın insanlar vb performansın ile doğrudan alakalı olmayan faktörler sebebiyle, senden o işi daha iyi ve/veya daha verimli yapabilecek insanların işini çalman ekonomi ve o piyasa için kayıptır, verimsizlik kaynağıdır.
 
Herkes yapıyor, ben yapmazsam ne değişir demek ise ucuz bir savunmadır.
 
Referans ve yorum/değerlendirme mekanizması doğru çalıştığında faydalıdır ve ahbap çavuş bürokrasisi ile karıştırılmamalıdır.
 
Ekonomide seçimlerin, eş/dost/tanıdık ekseni yerine, performans ve verim bazlı yapıldığı gün; ekonomi bir habis urdan kurtulmuş olacaktır.
 
Bu bir erdem ve ahlak sorgulaması değildir. Ekonominin toplamda maksimum değer yaratması adına basit bir akıl yürütmedir.

Please follow and like us: